Nömm dech jeden Dach jet vüör
En Lewen kann sua grasch vergonn,
du mots et jeden Dach bestonn,
on dröm bedenk en Johren.
Et wör te schad völl te verdonn,
wo noch nix es verloren.
Klömm ut dem Bett, jangk an de Düer
on nömm dech röstigewech jet vüör.
Du häß vandag alt wiër din Pin,
doch jedereïn de hät de sin
di send nit aangeboren.
Et wör te schad, göfs du nu noh,
hätste dech nix geschschworen.
Mak dech schier prat, jangk an de Düer
on nömm dech röstigeweg jet vüör.
Dat Weder van der besten Aad,
dat es verdeck en recht’gen Staat,
böß du ouch en den Johren.
Döüt et dech raff, kröpp dech wiër op!
Men blift nit ongeschoren.
Rappel dech huach, jangk an de Düer
On nömm dech röstigeweg jet vüör.
aus der Feder von Margret Hild, Remscheid,
in Velberter Platt übersetzt von Maria Dübbers,Velbert