
De Wengter es ne reihte Mann
Matthias Claudius 1782
in Velberter Platt übersetzt von
Friedhelm Kopshoff De Wengter es ne reihte Mann,
keenfast on op de Duër,
sin Fleïsch föllt sech wie Iser aan
on schöüt nit süet on suur.
He treckt sin Hemmen em Freïen aan
on lött et vürher nit wärmen
on spottet üewer Fluss em Tang
on Grimmen en Gedärmen.
Ut Bluëmen on ut Vuëgelsang
weït he sech niks te maken,
hasst warmen Drank on warmen Klang
on alle warmen Saken.
Doch wenn de Füehs all bellen siahr,
wennt Hoult em Owen knittert,
on om de Owen Kneiht on Herr
de Häng sech riewt on zettert.
Wenn Steïn on Beïn vör Frost tebreckt
on Diek on Seen krachen;
dat klengt em guet, dat hasst he nit,
dann well he duat sech lachen.
Sin Schlot van Ies leït wiet vam Schuss
beïm Nordpol aan dem Strangd,
doch het he ouch en Suemerhus
em schüanen Schwitzerlangd.
Do es he dann bauld do, bauld heï,
guet Regiment te führen,
on wenn he dörchtreckt, stond wer heï
on sen en aan on frieren.